Nieuwsbrief

← Overzicht Nieuwsbrieven | ← Overzicht Nieuwsbrief artikelen

In het licht: interview met Nynke Pos

Bewust “je” ruimte innemen, een voorbeeld uit de praktijk

door: Natascha Janssen

Een buitengewoon interview op een buitengewone plek met een buitengewone vrouw, of hoe een gewone druilerige maandag een buitengewone maandag werd. De reis naar Nynke is een feest vol nostalgie. Terwijl ik het Zandenbos achter me laat, waar ik als kind met mijn ouders en broer wandelde, kom ik net voor Epe uit bij Landgoed Tongeren, een prachtig oud landgoed dat al generaties lang in handen is van dezelfde familie. Op dit landgoed bevindt zich Boerderij Buitengewoon; de woon- en werkplek van Nynke, haar man Hidde en hun gezin. Een boerderij met liefde voor het leven. Nynke nodigt mij uit om via “de familie-ingang” binnen te komen. Mijn aandacht wordt getrokken door de vormgeving van het huis; ruim, licht en vol met natuurlijke materialen; zodat binnen en buiten harmonieus in elkaar overvloeien. Het is voelbaar dat Nynke en Hidde het huis en de omgeving vol liefde en passie in ‘eigendom’ hebben genomen. Dat is dus wat een meditatieoefening als ‘bewust de ruimte in beheer nemen’ tot stand kan brengen. Nynke vertelt hoe ze hier terecht zijn gekomen en wat de opleiding bij Mens & Intuïtie haar heeft gebracht.

Van wens naar werkelijkheid

“Het is geen toeval dat wij hier wonen,” aldus Nynke. “De ‘weg’ hier naartoe liep synchroon met het leadingjaar bij Mens & Intuïtie.” In dat jaar gaat het onder andere om jezelf neerzetten als leider van je eigen leven, waarbij je wordt uitgenodigd om een doel of plan voor jezelf te omschrijven. “Aan het begin van dat jaar werkten we beiden nog in loondienst als beheerdersechtpaar van een zorgboerderij. Werk dat we met hart en ziel uitvoerden. Het mooiste wat ons toen nog zou kunnen overkomen, was “eigen baas” te zijn.” Die wens nam Nynke mee in haar plan voor het leadingjaar. Op eenzelfde dag werden ze door twee verschillende vrienden gebeld over hetzelfde project: een soort van wedstrijd die was uitgeschreven door de familie van het landgoed waar zij nu deel van uitmaken. “Nadat zo’n twintig echtparen plannen hadden ingediend, kwamen wij na verschillende rondes op de tweede plaats uit. Als bij een lot uit de loterij besloot het winnende echtpaar zich toch terug te trekken, waardoor we alsnog alle ruimte kregen om ons plan uit te voeren. Een plan in ontwikkeling, een biologische zorgboerderij met ruimte voor het gevoel van jezelf, van een ander en van elkaar.”

Naast het gezin wonen er op het erf ook zestig melkkoeien en hun kalveren, vijftig schapen, varkens en biggen, kippen, vier ezels, poezen, hond Bruno, iedere dag een wisselend aantal zorgvragers - zij helpen een handje mee en wonen elders - een wisselend aantal gasten dat de ‘skybox’ met zicht op de koeien en schapen huurt, en een wisselend aantal gasten van de prachtige ‘glampingtenten’ die op een apart gedeelte van het terrein staan. En dan vergeet ik bijna al die prachtige oude struiken en bomen die het erf omringen en een huis bieden aan insecten, muizen, konijnen, eekhoorntjes, vogels, edelherten, reeën en zwijnen. Al deze dieren voelen zich ook welkom op het erf en laten zich regelmatig zien.

Ruimte innemen voor je eigen gevoel, de ander en voor elkaar

Bij een kopje thee vertelt Nynke hoe ze na een wereldreis samen met Hidde in de buurt van Amersfoort kwam wonen en ontdekte dat ze de opleiding intuïtieve ontwikkeling die ze in Amsterdam was gestart, ook in Amersfoort kon volgen. In die tussentijd is er veel gebeurd. “Toen wilde ik zoveel mogelijk leren en nu wil ik zo veel mogelijk toelaten. Nu weet ik dat ik het in me heb en dat het niet zozeer gaat om willen, maar vooral om laten gebeuren. Ik heb nu meer vertrouwen in het leven zelf. Dingen gebeuren niet voor niets. Ik heb geleerd dat het belangrijk voor mij is om te durven kijken naar wat er gebeurt en hoe ik daarop reageer. Vroeger kon ik echt bang zijn voor de dood. Door de opleiding ga ik daar anders mee om. Eigenlijk vind ik ook dat iedereen minimaal het eerste jaar zou moeten doen. Dat zou heel goed zijn voor werkelijk alle mensen. Je leert jezelf beter kennen, bijvoorbeeld die dingen waar jijzelf altijd moeilijk over doet. Je leert dat wat je hebt meegemaakt en meemaakt meer in perspectief te ervaren. Je leert grenzen stellen: dit is van mij en dat is jouw stuk. Door die grenzen te stellen ben je ook beter in staat om het verschil te ervaren tussen met medeleven naar iemand luisteren of met mededogen of compassie. Ik maak nog zo vaak mee dat mensen het moeilijk vinden om met een huilend iemand om te gaan. Sommigen willen meteen “helpen”, oplossingen zoeken, anderen vinden het vooral vervelend. Terwijl je in feite niets anders hoeft te doen dan er alleen voor de ander te zijn. Al deze ervaringen helpen mij ook in het contact met zorgvragers. Sommigen hebben al zoveel meegemaakt. Ik hoor heel veel verhalen. Iedereen maakt wel wat mee. Door er voor ze te zijn helpen Hidde en ik hen om het leven wat meer te relativeren met humor en niet alles zo serieus te nemen. Bekijk het leven met een glimlach, dan kun je veel meer aan. Dat nemen we ook mee in de opvoeding van onze vier kinderen. We leren hen ook bewust te zijn van wat ze voelen. Dat wat je voelt, dat is echt. Dat is jouw waarheid. Een van de kinderen vertelde bijvoorbeeld dat opa - mijn overleden vader - met hem speelde. Daar gaan we gewoon mee om. Dat is zijn waarheid. Door te luisteren naar wat je voelt en daarop te vertrouwen hoef je niet meer na te denken en neem je vanzelf die beslissingen die bij jou passen. We leren hen ook ruimte te creëren voor hun eigen gevoel, voor de ander en voor elkaar.”

Een veearts die healingtechnieken toepast

Vol trots leidt Nynke mij rond over hun erf. Met al mijn zintuigen neem ik vol verwondering de omgeving in mij op. Ik zie hoe de koeien zelf hun eigen weg hebben gemaakt naar de wei waar ze vrij kunnen grazen en ronddwalen, zo lang als ze zelf willen in de bescherming van de grote bomen die de wei omringen. In de enorme stal is ook volop ruimte voor de koeien om vrij rond te lopen. Er staat een robot die de koeien automatisch melkt. De koeien weten inmiddels, zelfstandig hun weg naar deze robot te vinden en laten zich - wanneer ze dat zelf willen - in alle rust melken door de robot. Mooi om te zien hoe Nynke en Hidde er alles aan doen om de dieren zo’n prettig mogelijk leven te geven. Dat is ook wel aan Nynke toevertrouwd die zich als afgestudeerd veearts altijd heeft beziggehouden met de gezondheid en het welzijn van dieren. Momenteel beoefent ze haar oorspronkelijke beroep vooral nog voor hun eigen vee en dat van de buren. Ze vertelt hoe ze ook bij de beoefening van haar vak veel heeft aan haar M&I-achtergrond. Zo past ze bijvoorbeeld healingtechnieken toe om ook dieren rustig te krijgen.

Van “kippenvilla” tot glampingtenten

Via de schapenstal en de verblijfsruimte voor de “werkers” lopen we naar de ‘glampingtenten’, waarvan de verhuur wordt verzorgd door ‘Het betere boerenbed’. De tenten stralen een welkomthuisgevoel uit. Ook hier zijn vooral weer natuurlijke materialen gebruikt. Terwijl ik in een tent sta, kan ik me helemaal voorstellen hoe onze voorouders in ‘de nieuwe wereld’, zoals de VS in dit soort tenten hebben geleefd om te sparen voor een huis van hout of steen. De tenten zijn heel compleet en beschikken over alles wat je nodig hebt om goed en weldadig te kunnen leven, dicht bij de natuur. Iedere tent beschikt over een wc, een keukentje, een gezellige keukentafel met stoelen, waarboven een ouderwetse petroleumlamp hangt, een echte bedstee, een tweepersoonsbed en een heerlijke buitendouche en hottub. Nynke vertelt lachend hoe ze vorige zomer ook een paar dagen op vakantie zijn geweest in een van de tenten en hoe de kinderen hen smeekten om nog een paar dagen bij te boeken. Als er gasten zijn, verzorgt Nynke ‘s ochtends het ontbijt: een mand vol met vers brood en verse melk van hun eigen koeien. Verse eieren mogen de gasten zelf ‘rapen’ via een handig luik dat in de ‘kippenvilla’ is gemaakt. Deze villa staat in een soort van speeltuin, waarin zich ook een ‘zonnesteen’ bevindt die de oermensen gebruikten als een soort van ‘buienradar’. Tegenover de speeltuin ligt een prachtige open ‘schuur’ met strobalen en een lange tafel met stoelen, waar gasten gebruik van kunnen maken en waar ze iedere woensdag- en zaterdagavond hun verse, zelfgemaakte pizza kunnen eten die door Nynke of haar man gebakken wordt in een authentieke steenoven. “Wij eten regelmatig zelfgemaakte pizza mee. Dat wij hier mogen wonen en mogen doen wat we graag doen, dát is misschien nog wel het grootste wonder dat ons is overkomen.”

Nieuwsgierig naar Boederij Buitengewoon? Op http://www.boerderijbuitengewoon.nl/ staat alle informatie en krijg je een beeld van de boerderij en de omgeving.